Święta Trójca i Oxide

Akihiko: Nie pozwalasz sobie na za dużo Tatsumi?! *Akihiko podszedł do nich i wymierzył cios w brzuch Kanji'ego, ale zatrzymał się dosłownie milimetr przed celem, a Kanji upadł na ziemię*
Kanji: Ugh....Nie wyszło...Następnym razem Cię dopadnę! *Kanji pozbierał się i uciekł*

*Kojuro przyglądał się bez słowa na całą sytuację.*

Kojuro- *lekkie zniesmaczenie, które jednak szybko zostało opanowane* Chciał czegoś, czego by potem żałował, po prostu. *chwila ciszy* Przepraszam, przyjacielu, ale czy my się znamy?

Kojuro- ...Sanada... Więc jesteś ów lokalnym mistrzem Muay Thai, czyż nie? To dla mnie zaszczyt spotkać tak wielkiego wojownika na swej drodze *to powiedziawszy, ukłonił się*

Kojuro- Cóż za niespodziewana propozycja... Nie zwykłem się z takimi spotykać. *chwila ciszy* Jeśli jednak aż tak bardzo zależy ci na tym, chcę, abyś przeszedł jeden, drobny test. Spotkajmy się w punkcie obserwacyjnym o zachodzie słońca. Masz prawo przyjść z kompanami, ale nie będą ci potrzebni.
*To powiedziawszy, Kojuro odwrócił się i odszedł. Cała zaś reszta zgromadzonych wokół uczniów nie mogła wyjść z wrażenia tym, co się właśnie stało. Wielu z nich zaczęło szeptać między sobą, a inni skakali spojrzeniami między odchodzącym Kojuro a stojącym dumnie Akihiko.*

Okularnik- Pewni możemy być jednego... Jeśli dojdzie do walki między wami, to raczej nie ma co się spodziewać, że pójdzie łatwo. To naprawdę potężny szermierz, a nie chce mi się wierzyć, że kiedykolwiek rzuciłby się na ciebie z pięściami.
Atari- *podchodząc do Aki'ego i Okularnika* Jeśli moje informacje są aktualne, to on chyba nawet nigdy nikogo nie uderzył. Co innego, gdy w jego ręce znalazł się jakikolwiek drewniany miecz... Chociaż legendy mówią, że w posługiwaniu się prawdziwym ostrzem Kojuro jest nieporównywalnie lepszy...

Okularnik- Ja bym piątej bitwy pod Kawanakajimą się tutaj nie spodziewał. To jednak jest wojownik. I to do tego potężny wojownik. Nie wierzę, że dzisiaj nie poleje się ani kropla krwi.